23
aug

Onaaibaar, onmisbaar

Gepost door Lieven

Egeltje op het tuinpad, toen ik in het donker nog even naar achter stommelde. Hij/zij zal wel lekkers vinden nu: afgevallen besjes, pissebedden, weinig slakken, een kever die te laat naar huis vertrokken was, wat etensresten in de kippenren. Eet je buikje maar goed vol, pinnetje: voor komende winter is je bedje al gespreid onder de takkenwal annex beestjestoren.

Gisteravond dan weer vleermuizen boven het gazon en ver daarrond. Ik voel me een hele klungel als ik ze behendig ontelbare motten en andere nachtinsecten zie vangen. Die worden dan weer aangetrokken door de vele teunisbloemen en vlinderstruiken die hier de nacht volgeuren.

Nachtzoogdieren: ze intrigeren ons want ze verstoppen zich en ze vreten hun buikje vol vieze beestjes. Scherpe tandjes ook: ze passen niet in disneyverhaaltjes, maar zijn vooral zichzelf in het voedselweb.

Reacties


elisabeth
#1 by elisabeth on augustus 26, 2010 - 7:56 am

Je zou zo een egeltje willen zijn als je dit verhaal leest; wat rondstruinen, hier en daar een hapje eten van wat zich aandient en, met buikje rond, als het wat frisser wordt naar een lekker warm gespreid bedje :-)
wat hebben wij onszelf in de loop der tijden aangedaan om altijd maar meer te ‘moeten’ werken om alsmaar armer te worden vanbinnen?



Je moet ingelogd zijn om een reactie te geven.