Héhé, ons gazon staat er weer welig groen bij dankzij de regen. Gras, dat vooral, maar ook eetbare blaadjes als weegbree, paardenbloem, biggenkruid, madeliefjes en klavertjes. Onbekend & zelfs verguisd, bestreden, bespoten bij de gemiddelde tuinier, maar gewoon gratis & gezond. Niet dat ik dagelijks zit te grazen – hahaha – maar af en toe wat blaadjes in een slaatje. Elk kruidenboek zal je vertellen over de goeie kwaliteiten van deze kruiden…
Reacties
Hé, ja, die ziekte wil ik niet krijgen! http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=openprintart&art_id=97 wijst ons op nog andere risico’s van wild & rauw plukken & eten. De natuur in trekken lijkt dus behoorlijk gevaarlijk – ook al omdat je er tekenbeten kunt krijgen 
Blaadjes wassen voor je ze eet, handen wassen na het tuinieren: zo reduceer ik de besmettingskansen tot zo goed als nul.
Voor verpakte, industriële voeding is mijn aanpak anders: de ingrediëntjes lezen!
ik pluk ook erg graag allerlei blaadjes en (on)kruiden om in de sla te draaien… maar vorige week kreeg ik een verwittiging: de blaadjes die je niet kookt moet je erg grondig wassen ! vooral wanneer zij geplukt worden op vochtige plaatsen of in de buurt van een bron of watertje: dit omwille van het risico op leverbot. Ik heb wat gegoogeld op “leverbot”, en ook op de latijnse benaming van de aandoening, en inderdaad: het is overdraagbaar op mensen. De kans lijkt me niet erg groot, maar toch ben ik wat bang geworden, aangezien de gevolgen wel zwaar zijn. Het heeft me een beetje de lust ontnomen wilde planten rauw te gebruiken….
Heeft iemand hierover zinnige en bruikbare informatie ? hoe bang moeten we zijn ? komt het in vlaanderen ook voor ? hoe lang overleven de larven in de natuur ? ????
ik houd het ondertussen veilig met berenklauwsiroop en moeraspireagelei….