… ’s avonds na het werk nog wat “prutsen” in de moestuin. Ondertussen vloeit alle stress van de dag weg. Om dan nog niet te spreken van de voldoening als je met je oogst de keuken binnenstapt.
Met het grootste tuincentrum van Belgiƫ op een steenworp is het niet moeilijk dat zelfs ik gebeten wordt door het groenvirus. Het begon met een kweekkastje op de vensterbank met daarin rode basilicum. Leuk, maar kleine zaadjes worden groot. Verpotten dus.
Landbouw en de stad lijken niet zo veel met elkaar te maken te hebben. Dat is misschien wel een beetje logisch, als je bekijkt hoe de ruimte respectievelijk gebruikt wordt. Maar of die scheiding er moet zijn en hoe dat die moet zijn, dat vind ik persoonlijk een heel interessant iets om mee bezig te zijn.