Landbouw en de stad lijken niet zo veel met elkaar te maken te hebben. Dat is misschien wel een beetje logisch, als je bekijkt hoe de ruimte respectievelijk gebruikt wordt. Maar of die scheiding er moet zijn en hoe dat die moet zijn, dat vind ik persoonlijk een heel interessant iets om mee bezig te zijn.
De stad is misschien wel vol, ingewikkeld, boeiend en druk, maar juist daarom dat zo een zaadje in een potje, een plantje, een eetbaar plantje, een vrucht, eten, zo eenvoudig en interessant kan zijn in een stad.
Ik geniet er zelf zo van om dingen die aan de basis van onszelf liggen te begrijpen en te ervaren. Weten waar de dingen die we eten vandaan komen, zien hoe het groeit, hoe de plant eruit ziet, terug weten wanneer hij geoogst wordt en proeven hoe zelfgekweekte, gezonde vruchten smaken.
Maar nu genoeg gefilosofeerd. Vanaf nu gaan we gewoon uitleggen hoe het in zijn werk gaat om ook in de stad je eigen mini-moestuintje op te starten in potten en bakken, op balkons, daken of de vensterbank.
We, dat zijn de stadspotters, een groepje vrijwilligers in Antwerpen die hun volk willen leren stadspotten. We gaan workshops geven, zullen aanwezig zijn op marktjes, festivals, evenementen om onze groenten in potten te laten zien, we onderhouden een aantal pottentuinen en werken een handleiding uit voor starters van een mini-moestuin.
Wil je meer weten over ons, kijk dan op hier of mail naar stadspotters@velt.be.
Reacties
Joepie, ik ben niet alleen met lente=wroet-kriebels hier in ‘tStad. Heb al meer dan eens aan stadsguerilla gedacht, à la Benjamin Verdonck, en de publieke ruimte in te palmen. Ik hou echter niet zo van hondenpis en autowaas op mijn groenten. Dus word ik een echte stadspotter. Alleen: wie zorgt voor mijn doening als ik in de zomer met kinderen en kleinkinderen een weekje naar de Valleien van de Smaken en Geuren trek?
Het voordeel van potten is dat ze verplaatsbaar zijn natuurlijk…. Misschien een idee om een planten-sit dienst in het leven te roepen? Stadpotters onder elkaar die plantsitten op elkanders kruiden… waarom niet?
Dat van die plantsitters vind ik een niet zo belachelijk idee als het klinkt. ‘k Zie dat wel zitten om in Antwerpen zo’n netwerk op te starten. Ik ga deze zomer in ieder geval al plantsitten op de groentjes in het RVT achter den hoek.
ja fijn, plantsitters voor de stadspotters! 2-hoog zijn die potten zo uitgedroogd in volle zomer en hebben dagelijks of 2-dagelijks water nodig. ik doe mee – op met de fiets bereikbare plaatsen.
Deze post is gesloten
Benieuwd hoe snel de Antwerpse handjes in de aarde zullen wroeten