Een aantal maanden geleden was er de nood om verkregen kennis in de praktijk om te zetten en liefst met anderen te delen. De zoektocht naar een tuin leidde al gauw naar de bereklauw. Sinds vijf maanden werken we elke zondag vanaf 1400 uur in de voedseltuin. Als lid van Transitiestad Leuven ben ik begaan met de samenleving die totaal afhankelijkheid is van olie en van de grillen van de wereldeconomie. Lokaal voedsel telen is een van de manieren om te werken aan een meer veerkrachtige maatschappij. Maar hoe doe je dat ook alweer, voedsel telen ? Wat voor velen een onmogelijke opdracht lijkt wordt op een speelse manier doorgegeven. Iedereen is er welkom om mee te tuinieren en ervaring te delen of vragen te stellen.

Aanvankelijk deed ik gewoon niks. Ik bedoel niks dat in onze samenleving als productief wordt bestempeld. Toch vormt deze fase de basis voor alles dat erop volgt. Rondkijken, observeren, voelen, ruiken, horen, tasten onder en boven de bodem. Vaststellen dat er bijzonder veel erosie plaatsvind. Wind, regen en zon hebben een nefast effect op de onbedekte bodem. We hebben de draad die de grens vormt met het aanpalende veld vervangen. Vastgesteld dat de onderverdeling van de tuin strak en rechtlijnig was. Van groentebedden was geen sprake en de perceeltjes waren te breed en moesten continu belopen worden. Redelijk wat dat gewoon braak lag, blijkbaar was er van de bewoners uit niet veel interesse om zelf voedsel te kweken. Ondertussen heb ik zelf een ontwerp gemaakt en de tuin her aangelegd. Vorige maand de eerste zaden in de grond gestopt. Onmiddellijk ook de grond bedekt met wat voorhanden is :  elke week worden er  kruiden geoogst. Zevenblad, paardebloem, brandnetel, look zonder look, grassen edm die aan de rand van de voedseltuin welig tieren worden net boven de grond afgescheurd.. De wortels blijven zitten zodat we na een aantal weken opnieuw kunnen oogsten. De perfecte bodembedekking. Werken met wat voorhanden is. Vele zaden in de bodem begraven ook. Dat het vier weken niet regende is helemaal geen reden tot paniek. Ik ben niet het type dat met een gietertje rondloopt. Zaterdag regende het en maandag kwamen de eerste plantjes boven de grond. Ook redelijk wat uitgezaaid in koude bakken. Normaal gezien worden die planten vanaf het einde van de maand aan de grond toevertrouwt.

meer info op http://transitiestadleuven.be/wie/permacultuur-bereklauw