Toen ik vroeger van school naar huis fietste, was het mijn lievelingstijdverdrijf: tuinjes inkijken en punten geven. Extra categorie? Tuinornamenten: Griekse beelden, karrewielen, houten kruiwagens of -en dat vond ik altijd erg fascinerend- oude landbouwwerktuigen. Een ploeg die tegen een huis leunt, een zeis of een ander mysterieus voorwerp dat weggelopen leek uit Bokrijk. En uiteraard: massa’s tuinkabouters

Ergens tussen kitch en verwondering begon ik me af te vragen hoe ik dat zo zag, de kunst naast en tussen de natuur. Hier beweren ze alvast dat de tuinkabouter terug is, en ook ik vond het hilarisch in mijn aardbeienperkje een kaboutertje te planten (die deed het in elk geval beter dan de aardbeien zelf). Verder droom ik -hoe kitchy ook-  van een mooi wasbekken voor vogeltjes, met stenen vogels in.

Hoe zit dat bij jullie. Mag er meer in een moestuin staan dan planten alleen? Behoor je tot het tuinkaouterbevrijdingsfront of kan je genieten van een ‘extraatje’?  Besteed je extra zorg aan de keuze van je kruidenpotten of naamkaartjes, of moet alles er ongerept uitzien? Vertel er me alles over. Tag met Weekthema. Je hebt nog tot 21 september om hierop te antwoorden. Foto’s uiteraard welkom.