Surfend op het internet maakte ik enkele maanden terug voor de eerste keer kennis met ’squarefoot gardening’. Het is een tuiniermethode uitgevonden door een zekere Mel Bartholowmew. Het lijkt me een eenvoudige manier om een kleine moestuin te beheren en beheersen. Zelf heb ik het nog niet uitgeprobeerd maar ik heb het wel al overwogen om eventueel te integreren in het schooltuintje. Het lijkt een heel erg kindvriendelijk systeem om te tuinieren op kleine schaal. Je kunt zo verschillende bakken creëren op eenzelfde terrein. Kinderen kunnen overal goed aan: makkelijk om het plantgoed te zaaien, planten, te begieten met water. Ideaal lijkt me om kinderen in groepjes te laten samenwerken.
Een voorbeeld van zo’n ‘vierkante meter tuin’ vind je op de site van Jelle met zijn ‘Makkelijke moestuin‘ Ik vond ook een site met wat meer technische uitleg over het maken van een dergelijke vierkante metertuin. Kijk je ook eens hier?
Mijn vraag aan de lezers van deze blog is of er iemand al ervaring heeft met deze manier van werken?
Lijkt het alleen maar mooi en praktisch, of is het dat ook werkelijk?
Ik ben benieuwd naar het verhaal van eventuele ervaren ’squarefoot gardeners’.
Of is ’square foot gardening’ slechts een min of meer commerciële ‘hype’?
Het belangrijkste voordeel is dat het overzichtelijk is en vooral dat je de tuingrond niet beloopt maar dat resultaat heb je ook met smalle bedden van maximum 1m waar je langs weerszijden aan kan en waar je in de breedte op zaait en plant. Wat hogere bakken dan op de foto vind ik ergonomisch maar raakt die grond dan niet uitgeput op termijn? Of moet je die dan toch omwoelen? en zo ja, hoe doe je dat dan?
Toegegeven, het oogt ordelijk, verzorgd en makkelijk bereikbaar. Misschien toch iets voor jullie schooltuin? Of voor een moestuin die je wil opsplitsen voor verschillende tuiniers, ieder zijn plekje… Ja, hoe meer ik erover denk, hoe meer voordelen ik zie.