Ik hou van eten. Krankzinnig veel. Eenvoudige smaken, gewaagde combinaties, urenlang koken. Een foodie noemen ze dat. Ik beken schuld. Toen ik onlangs één van mijn favorieten kijksites over desserts bezocht, kwam ik enkele keukencreaties tegen die de moestuinfan (vers! smaakvol! uniek! trots!) én de dessert-window-shopper in mij aanspraken. Een unicum. Ik deel graag enkele parels. Cake, bento, suikerfondantaspergecake (scrabblewoord!), crumblewormendessert (speciaal voor Elisabeth 
), Njam!
Reacties
Het was vooral omdat er wormen inzaten (zoals in het oogst-in-eigen-stad-wormenomelet).
Ik maak zelf ook van die cupcakes, versieringen etc, maar eet ze zelden op: veel te suikerig. Maar mooi, dat wel!
Hé, een suikerjunkie! Ik beken: als ik ’s morgens niet mijn flinke portie fruit met nootjes/pitjes eet (maar bokes, koffiekoeken, allez: normaal), dan heb ik de rest van de dag zoooooooo’n hang naar zoet.
Onlangs gelezen: als je te weinig zink in je lijf hebt, smaakt je eten niet zoet genoeg, en ga je dus snoepen – en door die overdaad aan suikers gaat je lijf dan minder goed zink opnemen. Vicieus cirkeltje, hoor.
Deze post is gesloten
wel Flora, ik moet je teleurstellen: die suikerkleurtjes steken me tegen en dat heb je goed geraden: het crumblewormendessert trekt me nog het meest aan al zou ik de wormen netjes ’sparen’. Zondag op het verjaardagsfeestje van mijn kleindochter ook zo’n cakejes gegeten. Plezierig voor haar om zo te kunnen versieren maar die kleuren en dat mierzoete – not my cup of tea