Toen we ons nieuwe huis net betrokken hadden was er werk genoeg. Het nagenoeg ontbreken van een tuin (plaatsje achter voor de fietsen, vóór een  terrasje met forse bloembak) viel toen nog niet zo op… Maar toen het voorjaar aanbrak begon ik mn siertuin van bij t oude huis te missen. Vrijwel dagelijks fietste ik inmiddels langs een stukje land waar zo’n dertig tuintjes op zijn….. Voor ik het wist was het zover,  6 april 2006. Ik betrok een kaal stukje grond, waar alleen een walnoot en een oud kasje op stonden. Omgeven door zeker 20 meter braamstruiken, nauwelijks te zien vanaf de weg…. Mijn eigen stukje van de aarde.

Met een bus vol spullen ging ik dagelijks aan de slag. Paaltjes zetten, een kindveilig stuk afrasteren, dat eerste jaar zaaide ik weinig, daar was het al te laat voor, dus ik kocht veel bij t tuincentrum en kreeg ook veel van de tuinburen. En er waren meteen successen: Pompoenen, courgettes, aardappelen, artisjokken, allemaal leuk en leerzaam. En de kindjes vonden t prachtig. Maar er waren ook drama’s: jonge vogels die verzopen in de regenton, of keer op keer vast kwamen te zitten in de netten van de aardbeien, de wortels die zonder het geheimzinnige blauwe poeder van de buurman kennelijk niet willen groeien. Hij oogst enorme rechte penen, wij hebben t nooit verder gebracht dan wat aangevreten kromme pinkjes….

Mijn grote liefde echter, mijn reden om het elk jaar weer te doen, dat waar ik nú al naar uitkijk, zijn : Tomaten. In de volle grond, niks kas. Bemesting: koeiepoep. En dan maar groeien. Ieder jaar weer andere rassen en nieuwe kleuren en vormen. Geweldig. Die smaak, die smáák! Er is niets zo lekker als een zongerijpte tomaat. Groengestreept, russich, geel, oranje, rood…. Voor de soep, om te drogen, voor gewoon uit de hand, in de salade….

Terwijl ieder jaar de paden smaller werden (meer beschikbare tuingrond) en de het kinderspeelgoed verdween (allemaal op school nu)  bleef ik de tomaten trouw. En zij mij. Dit jaar zaaide ik al hazelnoot-formaat, en met gevederd blad. En super-zoete kleintjes en groen-gestreepte. En het water loopt me al in de mond als ik dit schrijf; hmmm de soep van mn schoonzus, salade met zoete balsamico, open taartjes, jam, pastasaus…. Ik kijk ze de grond uit straks!