Voor kruiden kom je altijd plaats te kort vind ik.
Vooral omdat ik elk jaar mijn collectie wil uitbreiden nu ik ze ook meer en meer echt gebruik in de keuken.
We maakten al veel gebruik van kruiden, maar dan vooral de alom gekende peterselie, bieslook, tijm, salie. Ondertussen hebben we ook andere (vis-)kruiden zoals dragon, dille leren appreciëren.
Wat ik vroeger na thuiskomst van vakantie altijd zo vervelend vond, was dat je dan snel hals-over-kop weer naar de winkel moet, omdat er niets vers in huis is om een behoorlijke warme maaltijd mee op tafel te zetten.
Sinds we een moestuin hebben, doet zich dat probleem gelukkig niet meer voor.
De eerste maaltijd na een reis is hier altijd supervers, want helemaal uit de tuin.
Na een verblijf in Italië (een weekje in de Alpen, en nog enkele dagen Toscane) bleven we in mediterrane sfeer met dit snel uit-de-mouw-geschud gerecht:
Rooi wat aardappelen, oogst wat uien, wortelen, courgette en een bolletje knoflook… Haal uit je serre een paar paprika’s, en misschien zelfs een aubergine.
Snij wat verse kruiden, bv roosmarijn, oregano… maar het kan natuurlijk net zo goed met basilicum, peterselie…
Verwarm de oven voor op 200°
Schrap aardappelen en worteltjes. Snij aardappelen in even grote partjes, de wortelen in dikke schijfjes.
Schil de uien en verdeel ze in halve maantjes.
Doe aardappelen, wortelen en uien in een braadslede, en doe er (flink wat) olijfolie bij. Hussel door elkaar en vermeng met fijngehakte knoflook en roosmarijn (en/of oregano).
Plaats de braadslede in de oven, maar blijf de groentes regelmatig door elkaar husselen.
Snij intussen courgettes en aubergine in schijfjes, en de paprika in reepjes. Na drie kwartier mogen ook die groenten in de braadslede. Laat het geheel nog een kwartiertje verderstoven.
Eventueel afwerken met peterselie of basilicum… Peper en zout is hier voor mij niet bij nodig.
Als je dit serveert met een omelet met eieren van je eigen kippetjes, heb je een smakelijke maaltijd, helemaal uit eigen tuin!
Op een moestuinblog gaat het natuurlijk vooral over groenten en fruit. Maar al die lekkere zelfgekweekte groenten worden meestal opgesmuld in combinatie met een stukje vlees of vis. En aangezien het mijn taak is duidelijk te maken hoe we onze ecologische voetafdruk kunnen verkleinen via onze voeding moet ik het zeker eens hebben over vlees.
Geurige dagen hier. Twee dagen geleden oogstte ik een armvol korianderplanten met net rijp zaad. Het hele gewas in de kruiwagen, en dan maar trappelen & dansen tot de zaden loskomen: dorsen heet dat. En dan wannen. Wa? De mensheid doet het al millennia & wereldwijd: je giet zaad & kaf van het ene teiltje in het andere, en het kaf waait weg. Een beetje handigheid & een briesje doen wonderen: al doende leer je al snel.
500g schone zaad, na een half uur werk, deed ik dan in een papieren zak om mooi na te drogen … in onze slaapkamer. Daar werken die korianderzaadjes goed na: eerst geurden ze nog wat onrijp-wantsachtig, maar nu ruiken ze door & door kruidig rijp. Alsof we in een oosterse winkel slapen: hmmmmmmmmmmmm!
Over een paar dagen stop ik de zaadjes in een goed afgesloten doos: anders vervliegt het aroma continu. Voor de zekerheid & tegen eventuele beestjes gaat die doos dan drie dagen de diepvriezer in.
