elisabeth

staan inderdaad wetten in de weg en praktische bezwaren.

Bij het aanbreken van het nieuwe tuinseizoen, na wintermaanden van zoeken, onderhandelen, lobbyen, bedelen, voor een eetbare tuin in AntwerpenStad staak ik mijn vergeefse pogingen. Mijn energie is op. Wellicht werk ik met de verkeerde doelgroep zoals iemand hier op de blog suggereerde, wellicht sprak ik de verkeerde beleidsmensen aan. Duidelijk zijn we niet de enigen in de stad met honger naar een moestuin. Duidelijk zijn vrouwen – laat staan vrouwen van andere origine – niet de prioriteit van deze Stad. Ouderen, met wie we wilden samenwerken, al evenmin. Wie dan wel? Jeugd. Want “dat zijn de burgers van morgen”. En wat met de burgers van vandaag en gisteren die deze jeugd baarden?

In de recente nieuwsbrief van VELT vond ik een schitterend ludiek idee, nl. een dubbel functie-gieter waarin we ons ‘vloeibaar goud’ = urine laten vloeien om er daarna onze planten mee blij (?) te maken en te laten groeien in plaats van het achteloos door de wc te spoelen. Het ontwerp van de Zweedse Asa Lövberg vind je op:

http://www.guldkannan.se/english.aspx#/Start/

Daar gaat de winter, sluipend verdwijnend achter wolken en prille lentezon. Bomen botten en het eerste groen in mijn bakken komt aarzelend piepen. En nog geen tuin, geen grond onder onze voeten. Entoesiasme en beloften te over, toegezegde medewerking met hopen maar… waar blijft ‘ons land’?
Zoveel energie en telefoons en contacten later staan we nog met lege handen. Lege handen die kriebelen om te gaan voorzaaien en grond los te wroeten, wakker te schudden maar neen, niemand van tStad heeft oor naar onze kreten en gefluister. Ecologie en ‘eetbaar groen in de stad’ blijft bij aanbevelingen en nota’s en publicaties.

Komt het door de neerdwarrelende sneeuw die een wit tapijt en stilte in de stad brengt en het leven in slow motion, slow mood en slow food stort?

Met deze woorden van Luc Vanhoegaerden van Velt kreeg ik vrijdag – op mijn naamfeest! -in Faro (Vlaams Steunpunt Cultureel Erfgoed) de prijs van de Week van de Smaak als liefhebber- moestuinblogger. Ik ben er ontzettend blij mee!