Bijna! Bijna is onze moestuin weer in working order. Door de drukte in onze jonge kruidenkwekerij lag hij er de laatste maand nogal verwaarloosd bij – een mens moet keuzes maken. Niet dat die anders zo pico en bello is: voorstanders van dikke preien op rechte rijen fronsen hier steevast de wenkbrauwen bij zoveel artistieke vrijheid. Maar doorgaans heerst er een soort wildigheid die ik zelf nog kan smaken. Dikke mulchlagen met materiaal van allerlei slag storen niet, net zo min als slaplanten of uien die niet in het gelid staan. Maar een veld vol paardenbloemen en vergeet-me-nietjes waarin je vaag de contouren van groentebedden ontwaart…Zoals zo vaak met groot on-kruid zag het er allemaal veel erger uit dan het was. Een paar tuinuren en een kofferbak vol hakselhout later zag het er alweer acceptabel uit. (Ik schrijf het hier alsof het al helemaal achter de rug is, maar ik heb nog een uurtje of zo te gaan).

Gebruiken wat je hebt is een devies dat ik hoog in het vaandel draag. En wat doe je dan met een massa paardenbloemen? Daar bak je toch gewoon pannenkoekjes van! Het recept is simpel. Pluk een kom vol paardenbloemhoofden, spoel ze en laat uitlekken. Maak een doodgewoon pannenkoekenbeslag. Haal de bloemhoofden door het beslag en bak ze langs beide zijden. Klaar!

In de moestuin oogstten we naast paardenbloemen en rabarber de afgelopen weken ook al tuinbonen. Neen, niet de bonen zelf. Wel de malse toppen van de planten. Daar maak je in een mum van tijd lekkere soep van. Sjalotje stoven, twee handenvol fijngesneden tuinboontoppen toevoegen. Als alles zacht is, aanvullen met 1,5 l bouillon. Mixen en kruiden met peper en zout naar smaak. Ik doe er ook nog een scheut rijstmelk in; die brengt ook wat zoetigheid in de soep.

Planten oogsten in verschillende stadia van de groei zoals deze tuinboontoppen: ook dat is gebruiken wat je hebt. Je hoeft echt niet te wachten op de lookbollen: oogst de lookpijpjes de hele winter lang. Mierikswortel oogst je in de herfst, maar op dit moment zijn de jonge blaadjes een pittige aanvulling voor salades of dressings. Je kan erwten doppen, maar ook de jonge erwtenscheuten zijn lekker…

Ook als het op plantgoed en zaad aankomt, levert gebruiken wat je hebt leuke extra’s op. Naar verluidt zijn kikkererwten mooie kamerplanten. Altijd in voor een experiment liet ik een handvol gedroogde kekers zwellen. De groene puntjes staan nu drie dagen later al boven en als alles goed gaat zouden we ergens in de herfst onze eigen hummus kunnen oogsten. En als dat niet lukt, gaat de plant op de composthoop en maken we er gewoon humus van.

De moestuin; kikkererwten uit de voorraadkast.

]]>

Inderdaad, als zevenblad eenmaal in je tuin is opgedoken, is het vaak nog moeilijk uit te roeien. Elk stukje wortel dat blijft zitten, kan weer uitgroeien tot een nieuwe plant. En bovendien vormt het kruid zo’n dicht tapijt, dat teerdere planten nog nauwelijks kansen krijgen.

Maar zevenblad is tegelijk ook een lekkere wilde groente, met een wat selderachtige smaak.
Eén van mijn lievelingsrecepten is dan ook een zevenblad-gratin.
Een waarschuwing is misschien op zijn plaats: als je merkt dat je het zevenblad in je tuin inderdaad héél erg lekker vindt, probeer dan toch niet al te vaak en al te overvloedig te oogsten… Het zou je anders wel eens kunnen vergaan zoals Lieve van kruidenblog ‘Herboristeria‘, die moest constateren dat na veelvuldig oogsten van deze groente, het jammer genoeg uit de tuin verdwenen was…
 

Aegopodium podagraria - Zevenblad

Gratin van zevenblad

 
Ingrediënten

• ‘n slamandje vol zevenblad
• 1 eetlepel olijfolie
• 1 gehakte ui
• 1 dl groentenbouillon
• 150 g champignons (of oesterzwammen)
• 1 eetlepel tarwemeel
• 1 dl room of sojaroom
• wat geitenkaas (ik gebruik plakjes van een harde geitenkaas, kan ook worden vervangen door een geraspte pittige kaas)
• zwarte peper
• nootmuskaat

Het zevenblad wassen en goed laten uitlekken.
De boter/olie verhitten, de ui lichtjes fruiten en het zevenblad en de paddestoelen meestoven.
De bouillon toevoegen en de groenten nog een tiental minuten laten sudderen.
De bouillon afgieten (bewaren), de groenten even laten uitdampen en in een ingevette ovenschotel doen.
De bouillon opnieuw verhitten, het tarwemeel oplossen in een beetje water en samen met de room aan de bouillon toevoegen, kort doorkoken en op smaak brengen met versgemalen zwarte peper, nootmuskaat… en over de groenten gieten.
Bedek met plakjes geitenkaas. Bak gedurende 20 minuten in een voorverwarmde oven van 200° C, daarna nog 5 minuten onder de grill…
 

Nota

Ik realiseer me heel goed dat zevenblad in een kleine tuin echt een plaag kan zijn. Maar het helpt echt om het zeer regelmatig bovengronds af te snijden en de plant op die manier steeds verder uit te putten. In een wat wildere tuin kan zevenblad, eventueel de bonte cultivar, hier en daar zeker bruikbaar zijn als bodembedekker onder licht struikgewas (ik merk in mijn tuin dat het tegen flinke schaduw niet goed is opgewassen). Als je zorgt dat je aan alle kanten van het ‘zevenbladperk’ gras hebt dat je regelmatig maait, is de kans dat het uit het perk ontsnapt toch heel erg klein.
Als je echter niet houdt van erg eigenzinnig groeiende planten, kan je beter een andere bron zoeken voor deze lekkere groente!

Gegratineerde cannelloni met champignons, olijven en prei

We vullen de cannelloni met een subtiel mengsel van champignons en olijven. Daarna gratineren we ze, overgoten met een fris preisausje. Het rijstgriesmeel dat we gebruiken om de vulling te binden kun je gewoon in de supermarkt kopen!

Ingrediënten:
650 g champignons
150 g ontpitte zwarte olijven
400 g ui
3 teentjes knoflook
olie
2 tl sojasaus
5 tl rijstgriesmeel
16 cannelloni
1 prei
4 dl sojaroom
1 el citroensap
peper en zout

Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180°C. Reinig de champignons zonder ze te bevochtigen. Snijd de champignons in schijfjes en hak de olijven. Pel en snipper 300 g ui en 2 teentjes knoflook.
Stoof de ui glazig in wat olie. Voeg de knoflook, de olijven en de champignons toe en laat alles gaar stoven met het deksel op de pan.
Voeg de sojasaus toe en kruid met peper en eventueel nog wat zout. Roer het rijstgriesmeel door het kookvocht zodat alles wat bindt.
Pel en snipper 100 g ui en 1 teentje knoflook. Snipper het wit van de prei. Stoof alles even aan in wat olie, giet de sojaroom erover en kruid met citroensap, peper en zout.
Vul de cannelloni met het champignonmengsel en schik ze naast elkaar in een ingevette ovenschaal. Verdeel de saus erover.
Bak de cannelloni 30 minuten in de oven.

Wat eten we erbij?
Het is leuk om deze cannelloni te combineren met een gemengde groene salade met radijzen (het is overigens de ideale moment om ze te planten).

Dit recept komt uit het geweldige Donderdag Veggiedag-kookboek van Miki Duerinck en Kristin Leybaert. Het is bij EVA verkrijgbaar.

De dikke rabarberstelen die je van april tot juli van de plant kunt breken, zijn een perfect tussendoortje. Herinner je je deze nog: een beetje suiker in een diep bord waar je de rabarber indoopt om vervolgens het sap uit de stengel te zuigen. Dat smaakt nog steeds!

Vers geoogst zijn de stelen op hun best. Of verwerk ze tot moes of jam (mét een blaadje citroenmelisse in de pot voor wat extra frisheid). Met zijn friszure smaak is rabarbermoes trouwens geknipt om zware en zoete gerechten wat meer pit te geven. Crème brulée op een laagje rabarbermoes, een idee van naked chef Jamie Oliver, moet je beslist eens proberen.

Rabarber (Rheum rhabarbarum) is een makkelijke plant waar je weinig omziens naar hebt. Hoewel hij wat schaduw verdraagt, presteert rabarber het best op een zonnige plek met een vochthoudende, vruchtbare bodem die je diep losmaakt. Meng bij het aanplanten een flinke hoeveelheid organisch materiaal in het plantgat en verwen de plant in het najaar met een dikke laag compost.

Dat de lente dit jaar wat trager op gang komt dit jaar heeft ook zo zijn voordelen.

Rabarber forceren is en werkje voor februari, maar met die ene plant waarvan de bladeren zich nu pas ontvouwen wil ik het op de valreep nog proberen. Traditioneel zet je aardewerken klokken over de planten. Een extra grote bloempot die je omgekeerd over de plant zet werkt ook, maar ook die heb ik niet bij de hand. Een metserskuip dan maar. Benieuwd hoe die lichter gekleurde en zachtere stelen zullen smaken…