‘t Lijken mij een soort inktzwammetjes, wellicht hazenpootje… Da’s een zwammetje met een voorliefde voor dood hout, dat ook in mijn tuin graag massaal op het hakselhout op de paden groeit. Maar van de andere kant, het hazenpootje groeit van ongeveer oktober tot mid-winter, dus het is allicht een andere soort. ‘k Zal eens een keer nazoeken.

in mijn e-mail adres zat een foutje…

Zoals ge ze daar op uwe foto ziet staan, zijn fungi volgens mij vrouwelijk: zo sierlijk, elegant en parmantig. En heel eventjes lijkt het alsof ze in dichte drommen bekakt staan te roddelen over die dikke groene schepsels, met hun veel te groot blad. Maar ‘t is maar schijn want de natuur roddelt niet. Ze ziet het licht en groeit en bloeit. En sterft om de volgende generatie te voeden zoals in de film “De Ballade van Narayama”. Schoon.

Aards paradijs?! Laat het paradijs er maar af. Aards is good enough. Dit is een liefhebbersblog rond de moestuin, niet? Wel, liefhebben is wat ik doe en daardoor kan het wellicht wat hemels klinken. Een stevige portie passie, veel bewondering en verwondering, bijtijds een glimlach, niet te veel belerende commentaar zijn de basisingrediënten voor elke goede relatie. Wat mij btreft, liefst zonder pottenkijkers (aka de overpopulatie bij Katharina).

wow, dat lijkt daar wel het aards paradijs bij u maar dan zonder de overpopulatie aan dieren van Katharina

Ook onze pompoenen & mycelia genieten van de eindelijk normale regen & temperaturen. Nu kunnen de slakken volop oprukken

Leuk te zien dat er zo veel mensen de pompoengekte te pakken hebben.
Ik was dit jaar super laat aan, mijn plantjes komen nu pas boven de grond. Maar blijkbaar brengt te vroeg enthousiast zaaien ook zorgen met zich mee…
Leuke schrijfstijl trouwens.