Een ruis van regen
strooit duizend schitterende sterren
op hosta- en vrouwenmantelblad
en lokt me naar buiten.
de goudbloemen blinken van deugd
de knipsla groeit zienderogen.
pompoen-in-pot drinkt roerloos het nat geweld.
ze zijn gelukkig.
ik ook.
Woestijn
Moestijn
Moestuin
Schrijf je eigen ‘Ode aan de Moestuin’ De zomerzon brengt bij menig tuinier de liederlijkheid naar boven! Daarom dit keer een speciaal weekthema: componeer een ode aan de moestuin. Dit kan onder de vorm van een sonnet, een vrij gedicht, een lied… zelfs een haiku als u Herman Van Rompuy heet! Je hebt nog tem 23 juni om deze blogpost te kweken! Vergeet het niet te taggen met ‘weekthema’.
Toen we ons nieuwe huis net betrokken hadden was er werk genoeg. Het nagenoeg ontbreken van een tuin (plaatsje achter voor de fietsen, vóór een terrasje met forse bloembak) viel toen nog niet zo op… Maar toen het voorjaar aanbrak begon ik mn siertuin van bij t oude huis te missen. Vrijwel dagelijks fietste ik inmiddels langs een stukje land waar zo’n dertig tuintjes op zijn….. Voor ik het wist was het zover, 6 april 2006. Ik betrok een kaal stukje grond, waar alleen een walnoot en een oud kasje op stonden. Omgeven door zeker 20 meter braamstruiken, nauwelijks te zien vanaf de weg…. Mijn eigen stukje van de aarde.