In het midden kun je er niet zo heel goed bij dus daar heb ik telkens drie Veronicastrum virginica (Pink Glow) gezet die er straks trots torenhoog bovenuit gaat steken. Ik maak deze week ook twee zo een kruidenbakken vlak bij de keuken. Het allerfijnste is dat je de ruimte rondom de bakken heerlijk natuurlijk zijn gang kan laten gaan.

Wat er allemaal in de bakken staat is voor een volgende post als ze vol zijn, dan maak ik er een plannetje bij.

deze post verscheen ook op Wondering Gardens

Het is de Basilicum Pistoe een hele compacte vorm van basilicum en enorm geurig, zelfs de kiemplantjes vulden de lucht al met de zoete frisse geur. Daarnet heb ik ze allemaal overgeplant in grotere potten en ik denk dat ik deze zomer heel veel Tomaat/Mozzarella/Basilicum ga eten en liters pesto maak.

Ik heb nu al 20 potten van de Pistoe maar er liggen nog acht verschillende soorten te wachten om zo meteen gezaaid te worden. Daar ben ik heel benieuwd naar ze hebben allemaal een verschillende geur waaronder, drop, citroen, anijs, limoen, en zelfs kaneel. Eén hele bijzondere is de slabladige basilicum, grote stevige bladeren om gerechten in te wikkelen.

Als ze geboren zijn ga ik ze proeven en breng ik een uitgebreid verslag uit van al deze soorten. Misschien een Basilicum feestje geven voor wat vrienden, kunnen ze mee keuren.

Deze post verscheen ook op Wondering Gardens

Daar gaan we, hier is dan mijn stukje Kempisch zandgrond. Het is één van de grootste uitdagingen die ik aan ga. Totaal ongeveer 1200m2 die van de bodem af opgebouwd moet worden. Als eerste heb ik heel veel compost laten aanrukken om de grond een eerste verrijking te geven. Op sommige plekken als ik een kuil graaf valt het wel mee, maar op andere stukken is het dus echt geel strandzand. Zoals je ziet is het omheind met een ongelofelijk triestig betonnen omheining, daar moet als eerste helemaal rondom groene klimmers tegen komen, zodat ik mooie groene muren heb. Vorige maand ben ik al begonnen met voorzaaien, dus ik heb in het serretje al een boel planten klaarstaan, die ik na de grondverbetering in de grond ga stoppen.

Het word een tuin waar ik zoveel mogelijk natuurlijk ga tuinieren, niks chemie, kunstmest en bestrijdingsmiddelen ik heb daar een paar fantastische boeken over gelezen. Er komen veel éénjarige in, om deze zomer toch al te genieten van bloemenpracht en heel veel eetbare planten. Niet echt een moestuin, maar alles door elkaar, bloemen, groenten en fruit. Volledig geïnspireerd door het BBC programma the Edible Garden, moet je zien, is fantastisch.

Het allerergste was eigenlijk dat er in deze tuin tiental sombere coniferen stonden die heb ik allemaal eruit getrokken en gestopt waar ze horen, op de composthoop. Er stond ook één Forsythia in, ik gil al jaren dat dat de lelijkste schreeuwerigste plant van het voorjaar is. Die heb ik een plek gegeven achter de houtschuur, mag ze daar staan gillen, uit het zicht!

Nu is het elke dag de strijd met, ga ik vandaag verder met schilderen, moet ook gebeuren of weer de tuin in? Daarom ben ik blij dat het regent vandaag, dan kan ik toch nog de eetkamer schilderen, ik zal toch een plek nodig hebben om straks mijn tuin in op te eten.

Deze post verscheen ook op Wondering Gardens

Dit weekend betrekken we een oud hoevetje in Dessel, die tuin wordt mijn belangrijkste leerschool en daar zal ik op gebied van tuinieren veel vallen en opstaan. Gisteren zijn we uit grote nieuwsgierigheid nog eens gaan kijken naar de hoeve. Ik wilde de grond eens gaan bestuderen. Toen ik zag dat het erg droge zanderige grond was, zakte mijn hart een heel klein beetje. Ik weet het het is de Kempen, dat is bijna allemaal zandgrond, maar hoopte dat de grond al iets bewerkt was. Nee dus. Het oude boertje dat er voor ons woonde heeft er kippen op gehad en naar het schijnt een groentetuin. Het enige wat ik nu kan doen is de gehele tuin om laten frezen, glad trekken en heel veel rijke compost laten aanrukkken, ik heb 16 kub besteld, een heuse vrachtwagen vol! Hier op moestuin.be zal ik verslag uitbrengen van hoe ik ga proberen van een woestijn een oase te maken.  Ik denk niet dat ik mezelf ga vervelen deze zomer. Het is een hele uitdaging.