Eindelijk. Na een jaar zoeken, lobbyen, tussen hoop en wanhoop, tussen braakgrond en woekerpleintjes, aan de Schelde, van de Schelde, tussen wal en schip haast, eindelijk: een pracht van een tuin, met hoekjes en kantjes, met een besloten hofke en veel potentieel, middenin de Stad!

Na een jaar lange queeste, staand voor een laatste mogelijkheid – een troosteloos parkingpleintje overwoekerd met klimop – daagde plots mijn initieel idee weer op: de dienstencentra/rvt’s.* Zij hebben een tuin in de stad. En… bingo! Ineens klikt alles in mekaar en kunnen we onze prijs van de moestuinblog 2010 valoriseren. Samen met een dienstencentrum hier in Antwerpen, ondersteund door Velt/samentuinen en met medewerking van de Stad Antwerpen/buurtregie, een projectbegeleidster en de Koning Boudewijnstichting kan de gemeenschapstuin van onze vrouwengroep, kinderen en ouderen komend seizoen starten. Intercultureel én intergenerationeel, zoals we het droomden. Uitdeinend over de buurt en zijn bewoners en later misschien de nabije school. De cirkel is rond..

Een composterie is er al, drie bakken, gevoed door het groentenafval van de buurtbewoners. Schitterend toch! Regelmatig zal ik jullie berichten over het wel en wee van onze groeisels, pogingen, successen en nederlagen. Onze Antwerpse handjes kriebelen al om te beginnen!

We zijn er nog niet uit hoe we de opbrengst gaan verdelen. Heeft iemand van jullie daar ervaring mee in een gemeenschapstuin? Dan lees ik het graag. Zeker willen we een open tuinfeest en minstens één keer samen koken met de oogst.

Spijtig dat hier nog zo weinig blogs gepost worden. Waar zijn jullie allemaal? Al in winterslaap? Of nog druk bezig met inmaken van de oogst? Vertel er ons iets over? Ik kan er wellicht veel van opsteken. Ideeën meer dan welkom!

* rvt’s: rust- en verzorgings tehuizen