Wie geen specialist is en toch tomaten wil kweken moet de uitleg van mijn vrouw eens bekijken. Je leert er tomaten opkweken in je living die je dan later uitplant in je moestuin: http://deaalscholver.blogspot.com/
Hier zit ik op mijn terras, 2 hoog, hartje Stad.
Ik begrijp niet dat de buren er niet zitten. Of zijn ze met zijn allen naar ‘de country’ of naar Linkeroever?
De wind waait, de zon schijnt en de goudenregen van de buurman bloeit gewelddadig. Ik zie het allemaal groeien en bloeien voor mijn neus. De wind scheert laag en stuwt de zilte zeegeur van over de Schelde landinwaarts. De koriander hangt slap van groeidrift. De rijk met compost gevoerde hosta beloont me met slechts 2 bloemen en heel veel blad, in tegenstelling tot de voorafgaande magere jaren. Toen een en al bloem en weinig blad. De pompoen – gekregen van onderbuurvrouw uit zaad van mijn pompoen anno 2010 – draagt bloem, met twee tegelijk, naast mekaar! Als dat maar goedkomt. Het olijfboompje – blikvanger voor de winter in vervanging van de gestorven vijg – aarzelt: ga ik kapot of ga ik verder. Neen, het plantenleven op een terras 2 hoog valt niet altijd mee. Maar was dat niet evenzo op de heuveltop in de Condroz? Wat is het verschil tussen 66 are in de Condroz of een terras van 6m2 in de koekenstad? Alleen dat het iets sneller gaat in het laatste dan in het eerste geval. En dat ik me er niet in verlies.
Begin maart, ook al vroor het ’s nachts nog, begonnen we aan het nieuwe tuinseizoen. Mijn vrouw stond, zoals ieder jaar, op hete kolen. ‘Vorig jaar hadden we al half februari gezaaid in de serre!’
Hoe zou je dat nu ‘niet’ weten als je dat veertien dagen lang iedere dag ingelepeld krijgt? En had ik al willen gebaren van hardhorigheid, de bakken vol voorgezaaide tuinbonen in de eetkamer vielen moeilijk te negeren. Zelf fungeer ik eerder als een oude dieselmotor die ’s ochtends wel wilt starten, ALS je hem tenminste eerst wat opwarming gunt. Een beetje zorg en aandacht verrichten wonderen. En al zit mijn tank ook vol (goesting), ik hoef daarom nog niet persé te rijden. Voor mij begint het vollegrondsseizoen pas als de grond na een lichte grondbewerking opzomert. Tuingrond die dat niet doet, heeft nog duidelijk last van kou en/of vocht. Geduldig wachten is dan de boodschap, het ene seizoen is immers het andere niet.
Ondertussen eten we toch maar volop snijsla, radijzen en spinazie uit de koude serre en lijken de voorgezaaide tuinbonen, in vergelijking met de vollegronds gezaaide, liters groeihormonen te hebben gekregen. Dat kregen ze natuurlijk niet. Aandacht en dagelijkse zorg volstonden.
In de tuin zorgt de natuur grotendeels voor zichzelf. De asperges groeien terwijl je er naar kijkt en de rabarberplanten, al liggen ze aan de noorderkant, stuwen hun stengels resoluut richting zon. Wonderbaarlijk hoe de natuur elke lente opnieuw, zonder opdracht of toestemming, van scratch terug tot wasdom komt. Wat een mateloze, indrukwekkende energie! Wat een levenslust!
De lente is niet meer te stuiten. Dat beseffen ook de jonge erwten, die met hun voeten in de opgewarmde, aangeaarde grond, blozen in de zon.
Het gaat goed in mijn jonge voorjaarstuin en daar word ik dan weer op eenvoudige manier gelukkig van.
Hoe valt dit tuinmansgeluk te omschrijven? Wat telt er dan?
Ach … alles wat geteld kan worden, telt niet noodzakelijk; alles wat telt, kan niet noodzakelijk worden geteld en alles wat je aandacht geeft, groeit. Wie wordt daar nu niet gelukkig van?
Wij hebben net onze tomaatjes gezaaid. We kiezen voor soorten die tegen ons klimaat kunnen, maar voor enkele meer gevoelige soorten zouden we toch een mini dakje willen maken om ze te beschermen tegen de regen. Wie heeft zelf zoiets gemaakt en kan ons uitleg geven? http://deaalscholver.blogspot.com/
Net een leuk boek gevonden in de bib! ‘De creatieve tuinier. Een (h)eerlijke tuin voor elk budget’ van Alys Fowler. Nu bestaan er al heel wat boeken over (ecologisch) tuinieren (vergeet zeker niet de klepper ‘Handboek ecologisch tuinieren’ van Velt) maar de manier waarop Alys Fowler uitlegt hoe zij haar passie tuinieren ziet is fris en helder. Ik heb toch een paar tips gelezen die ik zeker moet uitproberen. Schrijfster Alys Fowler presenteert Gardeners’ World op de BBC. En daar houdt ze ook een blog bij blog Alys. Ik ga zeker op zoek naar meer boeken van deze schrijfster!
